Ман мефаҳмам, ҳар як қадами ман ба ту вобастагӣ дорад
Ин ном хушбахтӣ буд, ман гиря кардам
Ту дар куҷоӣ, бигзор он тамом нашавад
Ин хотимаи ишқ аст
Ту танҳо гуфтӣ, хубед
Интизор шав, танҳо нарав
Он бе ту дард мекунад
Азизам дур нашав
Ҳатто агар ту бе ман хушбахт шавӣ
Шояд ман ҳам хато кардам
Туро дӯст медоштам, як лаҳза ҳам нарасондам
Ман бисёр фикр кардам ва бисёр пурсидам
Худо ҷони маро нагирифт
Ҷасади ӯро як бор бубин
Шояд ҳоло, шояд ҳеҷ гоҳ
Ман аз лабони худ муҳаббат ё маргро мехостам
Лутфан бо ман рав, агар ман хоб равам
Ту муҳаббатеро, ки ман дар ин ҷо гузоштаам, боқӣ мондӣ
Пеш аз субҳ.