Ακόμα νιώθω τα χάδια σου
και την ανάσα σου πάνω στο δέρμα μου.
Δεν υπάρχει κανείς να με κάνει να ξεχάσω το χαμόγελό σου
και σήμερα εξακολουθώ να σ’ αγαπώ περισσότερο από χθες
ονειρεύομαι να σε ξαναδώ.
Κάθε μέρα που περνάει
η απουσία σου με σκοτώνει πιο πολύ
και χάνω την πίστη μου.
Θα ‘θελα να μπορέσω να σε ξεχάσω
με κάποια άλλη να σε βγάλω για πάντα από μέσα μου
να σου πω κατά πρόσωπο ότι δε μου λείπεις
για να μπορέσω να ζήσω.
Θα ‘θελα να σε διαγράψω απ’ την καρδιά μου
να βγάλω απ’ το στόμα μου τη γλυκιά σου γεύση,
να μη μου λείπεις όταν έρχεται η νύχτα
και χωρίς καμιά μομφή να παραδοθώ στο αντίο σου.
Περισσότερο όταν πιστεύω ότι πια σ’ έχω ξεχάσει
συνειδητοποιώ ότι ακόμη σ’ αγαπώ.
Ξέρω ότι εγώ είμαι υπεύθυνος για την τύχη μου
και ότι το μαρτύριό μου δε θα σε φέρει πίσω
και να πιστέψεις ξανά σε μένα.
Σ’ έκανα να κλάψεις και μετανιώνω
αγάπη μου, πόσο λυπάμαι…
αν δε σε ξαναδώ δε θα επιζήσω!
Κάθε μέρα που περνάει
η απουσία σου με σκοτώνει πιο πολύ
και χάνω την πίστη μου.
Θα ‘θελα να μπορέσω να σε ξεχάσω
με κάποια άλλη να σε βγάλω για πάντα από μέσα μου
να σου πω κατά πρόσωπο ότι δε μου λείπεις
για να μπορέσω να ζήσω.
Θα ‘θελα να σε διαγράψω απ’ την καρδιά μου
να βγάλω απ’ το στόμα μου τη γλυκιά σου γεύση,
να μη μου λείπεις όταν έρχεται η νύχτα
και χωρίς καμιά μομφή να παραδοθώ στο αντίο σου.
Μα έλα που ακόμη σ’ αγαπώ…