Μην με κοιτάς έτσι
διότι με πονά αυτό το βλέμμα σου.
Δεν μου είναι εύκολο
να παραδεχθώ πως εξέλιπε ο έρωτας μεταξύ μας.
Και ότι εγώ υπήρξα η γυναίκα του
που τον ερωτεύτηκε για καιρό.
Ότι η αποτυχία είναι δική μου ευθύνη
και με κυνηγάνε τώρα οι Ερινύες.
Ποιος ξέρει ;
Αν μέσα στην αγκαλιά της, κάποια τον παρηγορεί...
Ποιος ξέρει ;
Αν, όσο εκτρέφω την περηφάνια μου, τον χάνω...
Διότι ποιος ξέρει άραγε ;
Αν, όσο το κάνω
στον ύπνο μου, αυτός έχει μια άλλη κοπέλα
να τον φιλά αργά -ω μη γένοιτο-
όπως συνηθίζαμε εμείς.
Εχθές, δεν έκλεισα μάτι
και σήμερα δεν έπαψα να σκέπτομαι
ότι ήμουν μια θρασύδειλη ψεύτρα.
Και μόνο που σε έβρισα, η αγάπη μας χάθηκε στη λήθη.
Και δεν τον συλλογίζομαι
όταν εμείς οι δυο μόνοι ερωτευόμαστε
και έχω διαγράψει τα ίχνη του
και έχω ξεχάσει τη φωνή του.
Ποιος ξέρει ;
Αν μέσα στην αγκαλιά της, κάποια τον παρηγορεί...
Ποιος ξέρει ;
Αν, όσο εκτρέφω την περηφάνια μου, τον χάνω...
Διότι ποιος ξέρει άραγε ;
Αν, όσο το κάνω
στον ύπνο μου, αυτός έχει μια άλλη κοπέλα
να τον φιλά αργά -ω μη γένοιτο-
όπως συνηθίζαμε εμείς.
Ποιος ξέρει ;
Αν μέσα στην αγκαλιά της, κάποια τον παρηγορεί...
Ποιος ξέρει ;
Αν, όσο εκτρέφω την περηφάνια μου, τον χάνω...
Διότι ποιος ξέρει άραγε ;
Αν, όσο το κάνω
στον ύπνο μου, αυτός έχει μια άλλη κοπέλα
να τον φιλά αργά -ω μη γένοιτο-
όπως συνηθίζαμε εμείς.
Αχ, πες μου: Ποιος ξέρει ;
Αχ, πες μου: Ποιος ξέρει ;
Αχ, πες μου: Ποιος ξέρει ;