Mam więcej pytań aniżeli odpowiedzi.
Serce pozbawione głosu, serce rozdarte na pół.
Ja nauczyłam się od ciebie dwóch słów.
Skoro jest tak wiele miłości; to po co ból?
Proszę, wysłuchaj mnie, ja rozpoznaję cię,
I dostrzegłam twój blask u podnóża tamtej ciemności.
Proszę, wybacz mi.
Ty wiesz jak wiele razy usiłowałam,
ja chciałam cię uchronić, a pogubiłam się.
Kto cię okłamał, kto cię zranił?
Kto ci naopowiadał, że tak wygląda miłość?
Kto się ośmielił? To nie byłam ja.
Niech nigdy nie przyjdzie ci na myśl, że tak wygląda miłość.
Twoje upiory zapukały do drzwi.
Ja pozwoliłam im wejść i skończyło się to bardzo źle.
Proszę wysłuchaj mnie, ja rozpoznaję cię,
I dostrzegłam twój blask u podnóża tamtej ciemności.
Proszę, wybacz mi.
Ty wiesz jak wiele razy usiłowałam,
ja chciałam cię uchronić, a pogubiłam się.
Kto cię okłamał, kto cię zranił?
Kto ci naopowiadał, że tak wygląda miłość?
Kto się ośmielił? To nie byłam ja.
Niech nigdy nie przyjdzie ci na myśl, że tak wygląda miłość.
Miłość to zaufanie, to droga, której się nie widzi,
to dar, który nie każe na siebie czekać, to wolność.
Miłość to spokój, to droga pozbawiona broni, taka jest miłość.
Kto cię okłamał, kto cię zranił?
Kto ci naopowiadał, że tak wygląda miłość?
Kto się ośmielił? To nie byłam ja.
Niech nigdy nie przyjdzie ci na myśl, że tak wygląda miłość.
Tak wiele obaw wykończyło nas oboje.