Εγώ κι εσύ
Δεν είναι τόσο περίπλοκο..
δεν είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις...
Ποιος από εμάς τους δυο
θα πει πως είναι αδύνατο
να υπάρξει αγάπη;
Αν πω
πως δεν νιώθω τίποτα...
Πως ο δρόμος χωρίς εσένα
είναι ασφαλέστερος..
Το ξέρω πως θα γελάσεις
με μένα (με τη φάτσα μου)..
Ήδη γνωρίζω το χαμόγελό σου
Διαβάζω το βλέμμα σου!
Το χαμόγελό σου είναι απλά μια μεταμφίεση
Και δεν τη χρειάζομαι πια...
Λυπάμαι που θα πω ότι στ' αλήθεια αγαπάω..
είναι δύσκολο να προσποιούμαι..
Ανάμεσα σε μας τους δυο
δεν χωράει κανένα άλλο μυστικό
εκτός από ό,τι έχουμε μοιραστεί...
Από τον τρόπο που τα πράγματα ειπώθηκαν μεταξύ μας
δεν μας ταιριάζει πια να είμαστε μόνο φίλοι..
Και όταν λέω πως "δεν θέλω"
η φράση βγαίνει μπερδεμένη
στη μέση μιας λανθασμένης κατεύθυνσης!
Κι όταν προσποιούμαι ότι ξεχνάω
δεν έχω ξεχάσει τίποτα....
Και κάθε φορά που δραπετεύω, με πλησιάζω περισσότερο
και το να σε χάνω (και να μην σε βλέπω) είναι τόσο άσχημο
και γι αυτόν τον λόγο διασχίζω το μέλλον σου
και κάνω τις αναμνήσεις ένα μέρος ασφαλές...
Δεν είναι ότι θα 'θελα να ζήσω ξανά στο παρελθόν
ούτε να αλλάξω ένα ήδη αλλαγμένο συναίσθημα
Αλλά κάθε φορά που ψάχνω μια διέξοδο
καταλήγω μπαίνοντας χωρίς να θέλω στη ζωή σου
Έψαξα κάποια δικαιολογία για να μην σε αντικρίσω,
για να μην ξαναπώ τα ίδια πράγματα
Να μιλάω απλά για να μιλάω...
(να λέω:)
Ότι δεν είμαι εκεί για αυτήν την συζήτηση..
Ότι η ιστορία εμάς των δυο δεν με ενδιαφέρει..
Αν προσπαθώ να κρύψω μισές αλήθειες
Εσύ γνωρίζεις το χαμόγελό μου
Διαβάζεις το βλέμμα μου..
Το χαμόγελό μου είναι απλά μια μεταμφίεση
Την οποία δεν χρειάζομαι πια...
Και κάθε φορά που δραπετεύω
με πλησιάζω περισσότερο...
Και το να σε χάνω είναι τόσο άσχημο
Γι αυτό μπαίνω στο μέλλον σου
και κάνω τις αναμνήσεις
ένα ασφαλές μέρος...
Δεν είναι ότι ήθελα να ξαναζήσω στο παρελθόν
ούτε να αλλάξω ένα ήδη αλλαγμένο συναίσθημα
αλλά κάθε φορά που ψάχνω μια διέξοδο
καταλήγω να μπαίνω παρά τη θέλησή μου στη ζωή σου...