Μην ξαφνιαστείς αν σου πω τι ήσουν
ένας αχάριστος με τη δόλια μου καρδιά
γιατί η φλόγα απ' τα όμορφά σου μαύρα μάτια
φωτίζει πια το μονοπάτι άλλου έρωτα
Και να σκεφτείς πως σε λάτρεψα τρυφερά
και πως στο πλευρό σου ένιωσα όπως ποτέ άλλοτε
και να που η ζωή τα έφερε
και βρέθηκα χωρίς το φιλί των χειλιών σου
Έρωτα της ζωής μου, έρωτά μου
τι μου έκανες και δεν μπορώ να συνηθίσω που πια δε βλέπω τη μορφή σου;
Φέρθηκες σκάρτα σε μένα που σ' αγαπούσα αληθινά
κι έτσι θα με κάνεις να μην ξαναπροφέρω ποτέ πια τ' όνομά σου
Έρωτα της ζωής μου αν πια δε μ' αγαπάς
μη σε νοιάζει, ο κόσμος δεν πρόκειται να το μάθει
Τι θα κερδίσω αν τους πω πως ένας άντρας άλλαξε τη μοίρα μου;
Θα γελάσουν μαζί μου — κανείς να μη μάθει πόσο υποφέρω