Μην ξαφνιαστείς αν σου πω τι ήσουν
μια αχάριστη με τη δόλια μου καρδιά
γιατί η φλόγα/λάμψη απ' τα όμορφά σου μαύρα μάτια
φωτίζει πια το μονοπάτι άλλου έρωτα
Και να σκεφτείς πως σε λάτρεψα τυφλά/τρυφερά
και πως στο πλευρό σου ένιωσα όπως ποτέ άλλοτε
και να που η ζωή τα έφερε
και βρέθηκα χωρίς το φιλί των χειλιών σου
Έρωτα της ζωής μου
βασίλισσά μου, τι μου έκανες
και είμαι απαρηγόρητος
που πια δε βλέπω τη μορφή σου
Φέρθηκες σκάρτα σε μένα
που σ' αγαπούσα αληθινά
κι έτσι θα με κάνεις
να μην ξαναπροφέρω ποτέ πια τ' όνομά σου
Έρωτα της ζωής μου
αν πια δε μ' αγαπάς
μη σε νοιάζει
ο κόσμος δεν πρόκειται να το μάθει
Τι θα κερδίσω αν τους πω
πως μια γυναίκα άλλαξε τη μοίρα μου;
Θα γελάσουν μαζί μου
— κανείς να μη μάθει πόσο υποφέρω