Quan calla la ciutat [Polish translation]

Mamy mały świat, którego nie ma na mapach,

pociąg do nieskończoności i lot w jedną stronę.

Jeśli chcesz tam ze mną pojechać, nie bierz bagażu.

Już wiesz, jak wygląda ta droga.

Mamy kawałek nieba i zaczynający się dzień,

małą tajną kryjówkę, gdzie drzwi są otwarte.

Nie akceptujemy praw w kształcie, jaki ustalono,

a w naszych dłoniach nie ma niczego na zawsze.

I pewnej nocy, gdy ucichnie miasto

przelecimy ponad dachami;

jeśli chcesz, złap się mnie mocno i nie patrz w dół;

podążaj za wiatrem.

Nosimy wciąż w sobie

marzenia tych dzieci,

które wśród gwiazd

szukały piratów.

Nikt nam nie powiedział, że czas nie zostawia żadnych ran,

lecz wśród spokojnych dróg niewiele jest poezji.

Mały skrawek nieba na tej smutnej ziemi:

ty jesteś moim ulubionym smutkiem.

I pewnej nocy, gdy ucichnie miasto

przelecimy ponad dachami;

jeśli chcesz, złap się mnie mocno i nie patrz w dół;

podążaj za wiatrem.

Nosimy wciąż w sobie

marzenia tych dzieci,

które wśród gwiazd

szukały piratów.