Βλέπ’ ότι ανοίγουν οι πόρτες
Απ’ το μικρό εκκλησάκι
Να! Τώρ’ αυτοί βγαίνουν
Θαμπώνοντ’ απ’ τον ήλιο
Ότι αυτ’ είν’ όμορφη, ότι αυτ’ είν’ όμορφη
Μέσα στο νυφικό της
Θέλω να φορέσω το ίδιο
Ότι αυτ’ είν’ όμορφη, ότι αυτ’ είν’ όμορφη
Ακτινοβόλος της ευχάριστης δουλειάς
Χαμογελώντας σ’ εκείνο τ’ αγόρι τ’ οποίο μ’ αρέσει
Εγώ πηγαίνω στο θάνατο μέσω της ψυχής
Αλλά σύντομα συνειδητοποιώ
Ότι ο άνεμος στεγνώνει τα δάκρυα μου
Η λύπη μου θα περάσει
Ότι αυτ’ είν’ όμορφη, ότι αυτ’ είν’ όμορφη
Αλλά εγώ πρέπει να τη ξεχάσω
Όταν θα βρεθεί πραγματικά η αγάπη
Εμείς θα πούμε για μια δικιά μου μέρα
Η οποία είν’ όμορφη!