De jamei en tostemps,
E d’ivèrn en primtemps,
Si n’i a qui an çò qui an,
Qu’èm çò qui èm.
Aimar sa tèrra dinc au mau d’amor,
I créder enqüèra dinc a la dolor,
Espiar cada matin com si èra lo purmèr matin.
Esperar, esperar,
E cridar, e cridar,
Si n’i a qui an çò qui an,
Qu’èm çò qui èm.
Vielh monde qui portam de ier en uei,
Non seràs pas jamei un monde vielh,
Tostemps recommençat, lo conte n’ei pas acabat.
Pè deu cèu, tot qu’ei blos,
Hant-se nueit, tot qu’ei doç,
Si n’i a qui an çò qui an,
Qu’èm çò qui èm.
Tà casa, adara que nse’n vam tornar,
Cap a un aute sorelh que’ns vam virar,
Doman, si s’escad plan, a contrabriu, que seram vius.