Εδώ είναι όπου αρχίζει,άλλο ένα δράδυ μόνος στο σκοτάδι
Το μίσος τρέχει μέσα απο τις φλέβες μου
Σταθερά τώρα σκοπεύω
Το σκοτάδι της ημέρας,όλοι οι ουρανοί μετατρέπεται σε γκρι
[Πρι-Ρεφρέν1]
Δεν μπορώ να κουρδίζω* τις φωνές έξω
Πώς έγιναν τόσο καταραμένα δυνατές?
Ω,γιατί υπάρχει μια πλευρά,άλλη πλευρά το εαυτο μου που δεν μπορώ να βγω έξω
Μια σκοτεινή πλευρά που κανένας δεν ξέρει
[Ρεφρέν]
Μπορεί κανείς να με ακούσει?
Μπορεί κανείς να με δει?
Γιατί νομίζω ότι έχασα τον δρόμο μου
Άσε το όπλο κάτω,Απλά άσε το όπλο κάτω
Θα με παρακολουθεί κανείς?
Αυτο μπορεί να είναι το τελευταίο μου λάθος
Άσε το όπλο κάτω απλά άσε το όπλο κάτω,κάτω
[Στίχος 2]
Εδώ είναι όπου τελειώνει
Ποτέ δεν θα γυρίσω εδω ξανά
Γιατί κάθε φορα που στέκομαι
Οι σκιές στη γραμμή της όρασης μου
[Πρι-ρεφρέν 2]
Πότε σταματάει?
Γιατί ζω κρύος και αποσυνδεδεμένος
Ακόμα όταν σφύγγω τις γροθιές μου,γλιστράει μέσα απο τα δάκτυλα μου
Ω,γιατι υπάρχει ένα κομμάτι το εαυτού μου και λείπει τώρα
Γέα,υπάρχει ένα κομμάτι του εαυτού μου που σπάει τώρα
[Ρεφρέιν]
[Γέφυρα]
Αυτο είναι όταν κοιτάω τον εαυτό μου στο καθρέφτι
Τώρα βλέπω τα πράγματα λίγο πιο καθαρά
Ειλικρινά,δεν μπορώ να κρύψω τι είναι μέσα μου
Είπα ότι έχω βαρεθεί να σηκώνω το δάκτυλο μου
Έχω κουραστεί αυτό το χέρι που κρατάει τη σκανδάλη
Τώρα έχω τελειώσει με αυτό,πρέπει να κάνω ένα βήμα πίσω
Κανείς δεν μπορεί
[Ρεφρέν]
Εδώ είναι όπου αρχίζει,ένα άλλο βράδυ μόνος στο σκοτάδι
Το μίσος τρέχει μέσα στις φλέβες μου
Σταθερά τώρα σκοπεύω