Είδα αυτό το κενό πάλι σήμερα
Ενώ με παρακαλούσες να μείνω
Φρόντισε να μην με κάνεις να μπω
Αν το κάνω ίσως και οι δυό μας χαθούμε
Είδα αυτό το κενό πάλι σήμερα
Ενώ με παρακαλούσες να μείνω
Κατάφερα να σπρώξω τον εαυτό μου μακριά
Και εσένα παρομοίως αγαπητή μου
Και εσένα παρομοίως
Σε έσπρωξα μακριά αγαπητή μου
Θα πνιγώ μέχρι να καταπιώ
Πνίξε αυτό το μωρό εδώ πριν από μένα
Τι είσαι εκτός από την αντανάκλασή μου;
Ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω ή θα σε ρίξω κάτω;
Αλλά με σπρώχνεις
Και σε σπρώχνω
Και με σπρώχνεις
Και σε σπρώχνω
Χαλάρωσε την σκανδάλη στο δάχτυλό μου
Χτύπα το κεφάλι μου πάνω από την προβληματική γραμμή
Καλύτερα να φροντίσεις να μην με κάνεις να μπω
Αν το κάνω ίσως και οι δυό μας εξαφανιστούμε
Αλλά με σπρώχνεις
Και σε σπρώχνω
Και με σπρώχνεις
Και σε σπρώχνω
Με αγαπάς ακόμα
Σπρώχνουμε και σπρώχνουμε
Και σπρώχνεις και σπρώχνω
Με αγαπάς ακόμα
Και σπρώχνουμε και σπρώχνουμε
Και σπρώχνω ενώ σπρώχνεις
Και γλιστράω πίσω στο κενό πάλι
Νιώθω ζωντανός όταν με ακουμπάς...
Νιώθω ζωντανός όταν με κρατάς...
..κάτω
Γλιστρώντας πίσω σε σένα
Είμαι κάπου που δεν θέλω να είμαι, ναι
Βάλε με κάπου που δεν θέλω να είμαι
Σπρώξε με κάπου που δεν θέλω να είμαι
Βλέποντας κάποιο μέρος που δεν θέλω να δω
Ποτέ δεν θέλω να ξαναδώ αυτό το μέρος...
Είδα αυτό το κενό πάλι σήμερα
Ενώ με παρακαλούσες να μείνω
Κατάφερα να σπρώξω τον εαυτό μου,
Και εσένα παρομοίως, αγαπητή μου
Αν, όταν λέω ότι ίσως ξεθωριαστώ σαν ένας αναστεναγμός αν μείνω,
Ελαττώνεις την κίνησή μου ούτως ή άλλως,
Πρέπει να σε πείσω διαφορετικά
Σπρώχνοντας και σπρώχνοντας και
Σπρώχνοντας και σπρώχνοντας και
Σπρώχνοντας με
Δεν υπάρχει αγάπη στον φόβο.
Κοιτώντας κάτω την τρύπα πάλι.
Τα χέρια είναι στην πλάτη μου πάλι.
Η επιβίωση είναι ο μόνος μου φίλος
Τρομοκρατημένος για το τι ίσως έρθει.
Να θυμάσαι ότι θα σε αγαπάω για πάντα,
καθώς γρατζουνώ τον κωλολαιμό σου ούτως ή άλλως.
Δεν θα τελειώσει με άλλο τρόπο.