Skoro cień odnosi zwycięstwo,
Skoro nie istnieją już góry
Ponad wiatrami przewyższającymi schody zapomnienia,
Skoro trzeba się uczyć
Tak długo dopóki się nie zrozumie,
Marzyć o własnych pragnieniach i być pogodzonym z losem
I skoro myślisz,
Że to oczywiste,
Iż czasem jest niewystarczające nawet to, że ofiarujesz wszystko,
Skoro to w innym miejscu
Twoje serce będzie bić lepiej,
I jako że my kochamy ciebie zbyt bardzo, by cię zatrzymać...
Skoro odchodzisz...
Niechaj wiatry poprowadzą cię tam,
Gdzie inne, piękniejsze dusze
Będą kochać ciebie lepiej od nas,
Skoro my już nie potrafimy bardziej cię kochać
Niechaj życie cię nauczy,
Jednak ty pozostań sobą,
Gdybyś oszukał samego siebie, my stracilibyśmy cię na zawsze
Zadbaj o to szczęście,
Którego w milczeniu my tobie zazdrościmy,
Tej siły wiary,
Że te najpiękniejsze chwile jeszcze nadejdą,
I z dala od naszych miast,
Tak jak październik od kwietnia,
Wiedz, że tutaj po tobie zostaje piętno,
Którego nie sposób wymazać
Bez dramatów, bez łez,
Biednych i nędznych broni,
Dlatego że jest ból, który płacze tylko wewnątrz,
Skoro dzisiaj
To horyzont jest twoim domem
Na swoim wygnaniu, ty spróbuj nauczyć się wracać
Byleby nie za późno...
W swoim życiu
Zachowaj w pamięci
Nasze pożegnanie
Skoro odchodzisz
W swoim życiu
Zachowaj w pamięci
Nasze pożegnanie
Skoro odchodzisz
Mogłem zamknąć, zapomnieć te wszystkie drzwi,
Tak po prostu porzucić wszystko, jednak ty nie zrobiłeś tego,
Mogłem ofiarować tak wiele miłości, tak wiele siły,
Jednak wszystko co mogłem, to wciąż okazywało się za mało,
Za mało...
W swoim życiu
Zachowaj w pamięci
Nasze pożegnanie
Skoro odchodzisz
W swoim życiu
Zachowaj w pamięci
Nasze pożegnanie
Skoro odchodzisz
W swoim życiu
Zachowaj w pamięci
Nasze pożegnanie
Skoro odchodzisz
Skoro odchodzisz...