Not defterinden, çöpe
Sayfalar boşluğa gibi
Yine onun sonbaharı mutfakta
Soğuk yağmur yanaklarda
Bardağa suları biriktirecek
Ama çiçeği hiç de sulamıyor
Numarası engelli ve kalp engelli
Yeni hayat dersi
Sen kendine aşık olmayı dilemedin
Kapıda yine kilit
Tavan altında hisler dumana
Ve onun portresi eğri asılı
Bir-iki-üç, tırnak işareti, kibritle sigarayı
Ve küle dönene kadar toplu albümler ateşe verildi
Sadece alışkanlık işte, sen ona minik bir kuş gibisin
Çağıracak ve her halükarda yeniden parçalanacaksın
Biliyorsun, aptal çünkü
Geceleri yastığa ağlıyor
Ve yine onu özlüyor
Aramıyor ve bırak öyle olsun
Ama bir kez daha kalpte boşluk
Ağlıyor ve yine onu özlüyor
Onu özlüyor
Aptal çünkü
Sen onun oyuncağısın
Onu özlüyor
Aptal çünkü
Yine bu tuzağa (düşüyor)
İki duvar ve tavan
Antidepresan depozito olarak
Düşüncelerde şakağa tetik çekmek
Evet nasıl yapabildi? Evet nasıl yapabildi?
Sen ona sırları bir seferde
Bir dakikada yüzlerce cümle
O ise başkasıyla, seninle gibi
Tamamıyla bambaşka, tamamıyla senin değil
Bırakmak çok zor
Elinden geleni yapıyorsun
Sen kendine
Sen kendine aşık olmayı dilemedin
Ve bir kez daha soğutulmuş kahve
Onu sana hatırlatıyor
Onu
Sen kendine söz verdin - güçlü olacaksın
Bir-iki-üç, tırnak işareti, kibritle sigarayı
Ve küle dönene kadar toplu albümler ateşe verildi
Sadece alışkanlık işte, sen ona minik bir kuş gibisin
Çağıracak ve her halükarda yeniden parçalanacaksın
Biliyorsun, aptal çünkü
Geceleri yastığa ağlıyor
Ve yine onu özlüyor
Aramıyor ve bırak öyle olsun
Ama bir kez daha kalpte boşluk
Ağlıyor ve yine onu özlüyor
Onu özlüyor
Aptal çünkü
Sen onun oyuncağısın
Onu özlüyor
Aptal çünkü
Yine bu tuzağa (düşüyor)
Bir-iki-üç, tırnak işareti, kibritle sigarayı
Ve küle dönene kadar toplu albümler ateşe verildi
Sadece alışkanlık işte, sen ona minik bir kuş gibisin
Çağıracak ve her halükarda yeniden parçalanacaksın