Δεν τομούσε να την ακουμπήσει
και η καλυτερή της φίλη δινει τη χειρότερη μάχη
και δυστυχώς , στη πόλη δεν υπήρχε χιονόπτωση
και θα δούν ολοι αλάτι στο δρόμο προς το σπίτι
Έτρεμε, και η καλύτερη φίλη
δεν ήξερει τι να κάνει, άλλαζει το πλάνο
προσπαθωντας να μην θίξει το επίπονο θέμα
την κρατά απο το χέρι φοβισμένα
την κρατά απο το χέρι φοβισμένα
[Ρεφραιν]
Ο κόσμος γύρω της γυριζε,την αποκαλούσε περίεργη
δεν έβρισκε διέξοδο, κρυβόταν στο μπάνιο
θα έκλαιγε πολύ; υπέθεταν, σκεφτόνοτυσαν
Τα πρωινά έπινε εσπρέσο κοντά στο συντριβάνι
κοιτούσε τον ουρανο με ενδιαφέρον και πλάνα
θα γίνει ευκολότερο; το ξέρει; υπέθεταν, σκεφτόντουσαν
[Στροφη 2]
Μια σειρά εικασιών, τρελαίνονται, τόσο ελεεινοί
και γιατί το χαλάζι αφήνει μια γλυκιά επίγευση;
και γιατί ο χρόνος περνά και είναι χαρούμενη με καινούρια πράγματα;
και τι είναι αυτη η αλήθειας; αν δεν έγινε αιώνια η μπαλάντα;
Λα λα λα,το προστάτευσε όσο μπορούσε
είπε πως χωρις εκείνον θα πέθαινε, αλλά ειναι ζωντανή
έτσι έτυχε, έλεγε ψέματα
χωρις απάντηση, αυτό είναι δικιά του δουλειά
[Ρεφραιν]
Ο κόσμος γύρω της γυριζε,την αποκαλούσε περίεργη
δεν έβρισκε διέξοδο, κρυβόταν στο μπάνιο
θα έκλαιγε πολύ; πρέπει να έκλαιγε ως το σπίτι;
Τα πρωινά έπινε εσπρέσο κοντά στο συντριβάνι
κοιτούσε τον ουρανο με ενδιαφέρον και πλάνα
θα γίνει ευκολότερο; το ξέρει; υπέθεταν, σκεφτόντουσαν
Ο κόσμος γύρω της γυριζε,την αποκαλούσε περίεργη
δεν έβρισκε διέξοδο, κρυβόταν στο μπάνιο
θα έκλαιγε πολύ; πρέπει να έκλαιγε ως το σπίτι;
Τα πρωινά έπινε εσπρέσο κοντά στο συντριβάνι
κοιτούσε τον ουρανο με ενδιαφέρον και πλάνα
θα γίνει ευκολότερο; το ξέρει; υπέθεταν, σκεφτόντουσαν