Ζούσαμε στα άκρα
για μάς ήταν ένας ζεστός Ιούλιος
απο το σπασμένο τιμόνι του αυτοκινήτου
μαζί παίζουμε στη ζωή
την οποία θα ζήσουμε
αλλά κάθομαι στο τελευταίο βαγόνι
χάνω τα πάντα και εσύ είσαι όνειρο
θυμάσαι, που ήσουν ξυπόλητος πάνω στις πέτρες
φορούσες τα πλεκτά του μπαμπά σου
πόσο μακριά είναι αυτό!
Αυτό είναι ενα απλό τραγούδι
για να λιώσει ο καθένας
για να το παίζουν οι νέοι
στην αυλή με τη κιθάρα
Αυτό είναι ενα απλό τραγούδι
για να λιώσει ο καθένας
για να το παίζουν οι νέοι
στην αυλή με τη κιθάρα
Συμβολικές ημερομηνίες εμφανίζονται
στις δωρίζω σαν ένα τραγούδι
πόσο χρονών είναι αυτό το κτίριο
στο οποίο έχουν περασει 200 χειμώνες
δεν αντέχουμε τον αέρα
το μοντέρνο σκοτεινό στενό κατώφλι
εδώ χώρισαμε στο νερό
γιορτάσαν οι νύφες
όλου του κόσμου
σε ένα κατώφλι σε συνάντησα
Αυτό είναι ενα απλό τραγούδι
για να λιώσει ο καθένας
για να το παίζουν οι νέοι
στην αυλή με τη κιθάρα
Αυτό είναι ενα απλό τραγούδι
για να λιώσει ο καθένας
για να το παίζουν οι νέοι
στην αυλή με τη κιθάρα
Εμείς σαν τα πουλια θα πετάξουμε εδώ
δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε κάτι
διπλώνουμε τις στήλες των χρόνων
τώρα μπορώ να το πω σε όλους
πως ζούσαμε στα άκρα
για μάς ήταν ένας ζεστός Ιούλιος
απο το σπασμένο τιμόνι του αυτοκινήτου
απεικονίσαμε τη ζωή
(μαζί παίξαμε στη ζωη)
μαζί παίξαμε στη ζωή
Αυτό είναι ενα απλό τραγούδι
για να λιώσει ο καθένας
για να το παίζουν οι νέοι
στην αυλή με τη κιθάρα
Αυτό είναι ενα απλό τραγούδι
για να λιώσει ο καθένας
για να το παίζουν οι νέοι
στην αυλή με τη κιθάρα