Προσκυνητής στο χώμα [Proskinitís sto khóma] lyrics

Σαν το πουλί χωρίς φωλιά

στην ερημιά κοιμήθηκα, …

μα σένα αστέρι του βοριά

ποτέ δε σ’ απαρνήθηκα…

Αγέρας είσαι που ξυπνά

στη μνήμη και στο αίμα μου, …

Φεγγάρι που βασίλεψες

στο θαλασσί το βλέμμα μου…

Με αλυσίδες, με σχοινιά

και με καρφιά στο σώμα, …

δάκρυ έχω γίνει κι εκκλησιά,

προσκυνητής στο χώμα…

Για τα μεγάλα δράματα

θα γράψει κι η ιστορία, …

μα εγώ σε ψάχνω μάτια μου

στης γης την εξορία…

Κι αν μ’ αρνηθείς και δε με θες

ποτέ μη μου το γράψεις, …

δάκρυ θολό ο έρωτας, …

μα συ ποτέ μην κλάψεις…