Прощание с Польшей [Proshchaniye s Polshey] [Polish translation]

Jesteśmy z sobą związani, Agnieszko, jednym losem

W pożegnaniu i przebaczeniu, w śmiechu i we łzach

Gdy trębacz ze swą trąbką ukaże się nad Krakowem -

Za szablę chwytam, nadzieja płonie w mych oczach..

Gdy trębacz ze swą trąbką ukaże się nad Krakowem -

Za szablę chwytam, nadzieja płonie w mych oczach.

Leżą na nas wspaniale powycierane ubrania,

I płaczą, jak Jarosławny1, za nami nasze siostry,

Gdy pod jazgot organek jak zwykle wyruszamy

My, siedemnastoletni, by o wolność się bić.

Gdy pod jazgot organek jak zwykle wyruszamy

My, siedemnastoletni, by o wolność się bić.

Proszę o wybaczenie2, że tak wcześnie się żegnam,

Za me długie milczenie i za spóźnione słowa...

Czas ledwie obietnice puste podarował nam,

Od nich tylko, Agnieszko, kręci się nam w głowach.

Czas ledwie obietnice puste podarował nam,

Od nich tylko, Agnieszko, kręci się nam w głowach.

Trębacz ponad Krakowem zabity, lecz gra hejnał niezmiennie,

Miłość wciąż w nim bezmierna, sygnał na trwogę czysty.

Jesteśmy, Agnieszko, uczniami, lecz wkrótce nastąpi przemiana,

I słychać, jak z czyjejś radioli3 dochodzą dźwięki twista.

Jesteśmy, Agnieszko, uczniami, lecz wkrótce nastąpi przemiana,

I słychać, jak z czyjejś radioli dochodzą dźwięki twista.

1. płacz Jarosławny, czyli córki Jarosława Mądrego, to najbardziej liryczny fragment rosyjskiego latopisu z ok. 14 w., zatytułowanego "Słowo o pułku Igora", w którym dziewczyna opłakuje wzięcie do niewoli rannego brata - por. https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%BE_%D0%BE_%D0%... 2. dosłownie: proszę Panią o wybaczenie...To pełen galanterii zwrot do kogoś, kogo zna się od lat.3. wczesna forma radioodbiornika i adapteru https://pl.wikipedia.org/wiki/Radiola_(sprz%C4%99t)