Μαζί σου ήμουν ακίνητος
Σήμερα ξαφνικά θα σε δω να χάνεσαι
Μέσα στο πλήθος θα εξαφανιστείς
Βαρέθηκα τις υποκρισίες
Και τα προβλήματά σου
Είπες πως πια δεν θέλεις
Δίπλα μου να βαδίζεις
Τώρα το σπίτι αυτό μου φαίνεται πιο μεγάλο
Και κάθε γωνιά του την φωτίζω
Βάφω την ανία, καλύπτω τον χώρο
που έπιανε ό,τι υπήρχε μέχρι τώρα
Δε θα με σταματήσεις, ούτε τώρα, ούτε ποτέ
Γιατί τόσες φορές εγώ διάλεγα εσένα
Ακίνητος δεν είμαι
Σ' ευχαριστώ που με αρρώστησες, δε θα το ξεχάσω
Σ' ευχαριστώ, εγώ φεύγω
Μόνος θα ξαναρχίσω, κόντρα στον άνεμο
Στο κέντρο θα σταθώ και θα διαλυθώ
Δε νιώθω αδύναμος
100 γραμμάρια λιακάδα
Δε χρειάζεσαι την αγάπη
Αν μετά γίνουν στάχτη
Μή με καλέσεις
Ούτε τώρα, ούτε ποτέ
Γιατί πολύ καιρό,
διάλεγα εσένα
να με ξεχνάς
Σ' ευχαριστώ που με αρρώστησες,
δε θα το ξεχάσω
Σ' ευχαριστώ, εγώ φεύγω
Μόνος θα ξαναρχίσω, κόντρα στον άνεμο
Είμαι έτοιμος να τρέξω για μένα
Κι εσύ στέκεσαι ακίνητη
Σ' ευχαριστώ που με αρρώστησες,
δε θα το ξεχάσω
Νιώθω στις φλέβες μου να ξανακυλά η ζωή
Είμαι έτοιμος να τρέξω για μένα