Proloog [Prolog] lyrics

[De Rechter]

Maar waarom, Lucheni? Waarom heb je keizerin Elisabeth vermoord?

[Lucheni]

Alla malora!

[De Rechter]

Antwoord, Luigi Lucheni!

[Lucheni]

Waarom, waarom? Elke nacht weer diezelfde vraag, al honderd jaar. Wat heeft het voor zin? Merda, ik ben dood!

[De Rechter]

De laffe aanslag op de keizerin van Oostenrijk...

[Lucheni]

Va a farti fottere!

[De Rechter]

Onthul eindelijk de motieven!

[Lucheni]

De motieven? Ik heb haar vermoord omdat ze het wilde!

[De Rechter]

Praat geen nonsens...

[Lucheni]

Ze wou het zelf! Daarvoor zijn er betrouwbare getuigen...

[De Rechter]

Wat voor getuigen zijn dat?

[Lucheni]

Haar tijdgenoten, jawel. Komen maar niet tot rust. Spreken nog steeds over... Elisabeth!

[Doden]

Verzonken is het keizerrijk

Vergaan het vlees, verbleekt de glans

Maar in het duister Dodenrijk

Daar danst men s’nachts de Dodendans

Haat, Dood, waanzin die ons drijft

Nijd, nood, plicht die ons negeert

Rouw, roem, alles wat ons blijft

Waan, doem, alles ging verkeerd

Elisabeth, Elisabeth

Jij was alleen, tot op het eind

Een raadsel werd ons voorgezet

De oplossing werd nooit bekend

Zwak, schuw, heilig en vervloekt

Teer, ruw, eenzaam en begeerd

Wild, mak, naar geluk op zoek

Sterk, zwak, wat ging er verkeerd?

[Lucheni]

Niemand was zo trots als zij

Zij heeft jullie veracht

En jullie staan, vol oppervlakkigheid

[Doden]

In het ravijn van de tijd!

[Lucheni]

Niemand heeft haar ooit echt goed begrepen

Nooit gaf ze haar vrijheid op

Ze flirtte met de Zwarte Machten!

[Doden]

Zij heeft gedaan wat wij vervloekten

De Duisternis heeft zij begeerd!

Allen dansten met de Dood

Maar niemand als Elisabeth

Allen dansten met de Dood

Maar niemand als Elisabeth

Allen dansten met de Dood

Maar niemand als Elisabeth

Allen dansten met de Dood

Maar niemand als Elisabeth

[Lucheni]

Attenzione! Zijne Majesteit... de Dood!

[De Dood]

Ik kan maar niet verklaren dat oude lied

Dat sedert al die jaren me nooit verliet

Ook al klinkt het hemels, duivels is de pijn

Volgens mensen moet het liefde zijn

Ik kom de mensen halen het laat me koud

Ik doe het zonder dralen, jong of oud

Hoe kon ik zo week zijn? Wat was mijn motief?

Simpel dit: ik had haar werkelijk lief

[De Rechter]

U ontwijkt de vragen, Lucheni. Liefde, Dood... geen sprookjes!

[Lucheni]

Maar ik zeg het U toch! Zij hield van de Dood! En hij hield van haar!

[De Rechter]

Voor de laatste maal, Lucheni, wie zaten hier achter?

[Lucheni]

De Dood, alleen de Dood!

[De Rechter]

Het motief, Lucheni!

[Lucheni]

De liefde! Un grande amore!

[De Doden]

Elisabeth....

[Lucheni]

Elisabeth!

[De Dood]

Elisabeth!

[Lucheni]

Elisabeth!

[De Dood]

Elisabeth!

[De doden]

Elisabeth, Elisabeth, Elisabeth!