Z nabrzeża łowił ryby apostoł Andrzej
A Zbawiciel chodził po wodzie
I Andrzej dostawał z wody ryby
A Zbawiciel ludzi, którzy utonęli
I Andrzej zakrzyczał: Dołączę do ciebie,
Jeśli ty mi wyjawisz sekret.
A Zbawiciel odpowiedział: Spokojnie Andrzeju,
Nie ma tu żadnego sekretu.
Widzisz, tam na górze wznosi się krzyż
Pod nim dziesiątek żołnierzy, powiś sobie na nim
A kiedy znudzi ci się, wróć z powrotem na dół
Chodzić po wodzie,
chodzić po wodzie,
Chodzić po wodzie ze mną.
Ale Nauczycielu - na hełmach błyszczą rogi,
Czarny kruk krąży nad krzyżem.
Wyjaśnij mi teraz, zlituj się nad głupcem,
A ukrzyżować dam się potem.
Oniemiały Zbawiciel tupnął ze złością
Po wodnej tafli nogą -
Ty głupcze! I Andrzej ze łzami w oczach
Powlókł się z powrotem do domu.
Widzisz, tam na górze wznosi się krzyż
Pod nim dziesiątek żołnierzy, powiś sobie na nim
A kiedy znudzi ci się, wróć z powrotem na dół
Chodzić po wodzie,
chodzić po wodzie,
Chodzić po wodzie ze mną.
Widzisz, tam na górze wznosi się krzyż
Pod nim dziesiątek żołnierzy, powiś sobie na nim
A kiedy znudzi ci się, wróć z powrotem na dół
Chodzić po wodzie,
chodzić po wodzie,
Chodzić po wodzie ze mną.