Εμένα που με βλέπεις έχω μάθει να αντέχω κάθε πόνο
Εμένα που με βλέπεις έχω κάνει λάθη και ακόμα τα πληρώνω
Κι εκεί που έλεγα ζωή τι άλλο πια να μου συμβεί
Τι άλλο να γκρεμίσω
Ήρθες αγάπη μου εσύ
και μ έκανες μια και καλή το θάνατο να ζήσω.
Προδοσία δεν υπάρχει σαν και τη δική σου άλλη
Προδοσία κι η καρδιά μου δεν αντέχει πιο μεγάλη
Με σκοτώνεις με το ψέμμα σου
Με τελειώνεις μ ένα βλέμμα σου
Πες μου τι κυλάει στο αίμα σου
Πέτρινη καρδιά
Με σκοτώνεις κι ούτε νοιάζεσαι
Τώρα πια δεν με χρειάζεσαι
Να μου φύγεις μόνο βιάζεσαι
ʼπιστη καρδιά
Προδοσία δεν υπάρχει σαν και τη δική σου άλλη
Εμένα που με βλέπεις να πεθαίνω σαν καράβι τσακισμένο
Εμένα που με βλέπεις νόμιζα πως όλα θα τα υπομένω