Привычка сбегать из дома [Privychka sbegatʹ iz doma] [Polish translation]

Trzecia godzina w nocy, a ty w drodze

I nie ważne wcale, dokąd iść.

na dworzec niedaleka podróż:

" Dokąd chce pani bilet?

" Dokądkolwiek"

Rzeczy zebrała, on na razie śpi,

może i nie śpi, ale milczy.

Zmęczył się już ciągłym zawracaniem ciebie,

pewnie piąty raz to za wiele, co by nie mówić.

I wszystko niby w porządku, kolegom się podoba,

i mama zadowolona, i on też jest normalny,

koleżanki zazdroszczą: "Masz szczęście",

a ciebie ciągnie dokądś, jak na złość.

Ref.

I tam, gdzie nikt nie czeka i nie woła,

puste perony, a nogi niosą,

lecz wszystko takie lekkie i bez ciążenia,

może po prostu przyzwyczajenie, by uciekać z domu.

Może powiedzą bliscy: "Nie masz racji",

lecz w głowie przyjemnie się kręci.

I nie ważne jest ciepło i przytulność

i ktoś nowy zapyta: "Jak się nazywasz?"

Może się na kogoś obraziłaś mocno?

Lub jeszcze w życiu widziałaś za malo?

Niekiedy chcesz już się zatrzymać, ale...

znowu ciągnie cię, wciąż dalej i dalej.

Ref.

I tam, gdzie nikt nie czeka i nie woła,

puste perony, a nogi niosą,

lecz wszystko takie lekkie i bez ciążenia,

może po prostu przyzwyczajenie, by uciekać z domu.

Joł - Joł, no popatrz, popatrz,

no nie tam, ale tu!

Po zalanej światłem ulicy idzie wiosna.

Nawet nie jedna, od razu trzy, trzy miesiące wiosny.

Jedna blondynka, brunetka, inna ruda - spójrz!

Po parkach, ulicach, alejach, bulwarach

flirtuje swojska młodzież, wszyscy najczęściej w parach,

robotnicze miasto włącza reflektory,

a ty biegnij, biegnij - do tyłu się nie oglądaj...

Ref.

I tam, gdzie nikt nie czeka i nie woła,

puste perony, a nogi niosą,

lecz wszystko takie lekkie i bez ciążenia,

może po prostu przyzwyczajenie, by uciekać z domu.

Ref.

I tam, gdzie nikt nie czeka i nie woła,

puste perony, a nogi niosą,

lecz wszystko takie lekkie i bez ciążenia,

może po prostu przyzwyczajenie, by uciekać z domu.

Uciekać z domu... uciekać z domu.