ฉันมันก็แค่นักโทษที่ถูกเธอขังไว้
ต่อให้ทำยังไงก็สลัดเธอออกจากใจไม่ได้สักที ออกไปสักทีเถอะ
ขนาดพระเจ้าก็รู้ดีว่าฉันต้องพยายามไปกี่ล้านครั้ง
แล้วทำไมเธอยังไม่ปล่อยฉันไปอีก เพราะอะไร?
เอาแต่มัวเมากับความรู้สึกนี่ที่เหมือนถูกผูกมัดไว้
แม้แต่ละเมอเพ้อเห็นหน้าเธอบนเพดานก็เป็นมาแล้ว
ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว คุมมันไม่ไหวแล้ว(คุมไว้ไม่ได้อีกแล้ว)
ต่อให้ใช้แสงสียามค่ำคืน
ก็ไม่เคยแม้แต่จะหนีความรู้สึกนี้ได้ ฉันยังต้องการมันมากกว่านี้
ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว คุมมันไม่ไหวแล้ว(คุมไว้ไม่ได้อีกแล้ว)
เธอกำลังทำให้มันยากขึ้นเรื่อย ๆ กับการที่จะต้องอยู่ต่อไป
แต่ฉันก็หนีไปไม่ได้
บอกฉันทีทำไมเธอถึงไม่ปล่อยฉันไป?
ฉันมันก็แค่นักโทษที่ถูกเธอขังไว้
ต่อให้ทำยังไงก็สลัดเธอออกไปจากความคิดไม่ได้สักที ออกไปสักที
ขนาดพระเจ้าก็รู้ดีว่าฉันต้องพยายามไปกี่ล้านครั้ง
แล้วทำไมเธอยังไม่ปล่อยฉันไปอีก?
ฉันมันก็แค่นักโทษที่ถูกเธอขังไว้
ต่อให้ทำยังไงก็สลัดเธอออกไปจากความคิดไม่ได้สักที ออกไปสักที
ขนาดพระเจ้าก็รู้ดีว่าฉันต้องพยายามไปกี่ล้านครั้ง
แล้วทำไมเธอยังไม่ปล่อยฉันไปอีก?
พอได้ลิ้มรสของความสุข ตอนนี้ฉันขาดมันไม่ได้อีกต่อไป
ฉันลืมเธอไม่ได้ ความรักของเธอยังคงกึกก้องอยู่ในใจ
ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว คุมมันไม่ไหวแล้ว(คุมไว้ไม่ได้อีกแล้ว)
เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันอยู่ยากขึ้นเรื่อยๆ
แต่ฉันก็หนีไปไม่ได้
ฉันอยากรู้จริงๆ ทำไมเธอถึงยังไม่ยอมปล่อยฉันไป?
ฉันมันก็แค่นักโทษที่ถูกเธอขังไว้
ต่อให้ทำยังไงสลัดเธอออกไปจากความคิดไม่ได้สักที ออกไปสักที
ขนาดพระเจ้าก็รู้ดีว่าฉันต้องพยายามไปกี่ล้านครั้ง
แล้วทำไมเธอถึงยังไม่ปล่อยฉันไป?
ฉันมันก็แค่นักโทษที่ถูกเธอขังไว้
ต่อให้ทำยังไงสลัดเธอออกไปจากความคิดไม่ได้สักที ออกไปสักที(ออกไปซะ)
ขนาดพระเจ้าก็รู้ดีว่าฉันต้องพยายามไปกี่ล้านครั้ง
แล้วทำไมเธอถึงยังไม่ปล่อยฉันไป?
ต่อให้ทำยังไงสลัดเธอออกไปจากความคิดไม่ได้สักที
แล้วทำไมเธอถึงยังไม่ปล่อยฉันไป? เป็นล้านครั้งที่
ฉันอยากรู้ว่าทำไมเธอถึงยังไม่ปล่อยฉันไป ทำไมเธอถึงไม่
ฉันอยากรู้ว่าทำไมเธอถึงยังไม่ปล่อยฉันไป ทำไมเธอถึงไม่
ฉันต้องรู้ว่าทำไมคุณทำไม่ได้ทำไมคุณถึงปล่อยฉันไปไม่ได้