Cóżeś chciała, kiedyś mi dawała
czułe policzki, rączkę małą.
Czemu uśmiechem miłość kradłaś,
a moje cierpienie raczyłaś żartami.
Ty żyjesz sama w swoim świecie,
i może myślisz, że to jest twój czas.
Zimę wywołujesz w czyimś lecie
gorącej nadziei ofiarujesz chłód*.
Wspominam tej nocy dni, które minęły,
dalekie od tego, co mogło by być.
Wszystkie chwile minęły, zlały się w ból,
tylko deszcz łez znów się poleje.
Jeśli się kiedyś będzie do innego
w sercu twym rodziła miłość,
uwierz, będzie mi szczerze miło,
widzieć szczęście na twojej twarzy.