Έχω καιρό που σκέφτομαι ότι δεν είσαι πια δικιά μου
δεν ξέρω αν έφταιγε η περηφάνια/ο εγωισμός ή η μονοτονία
μας σκότωσε η συνήθεια, δεν υπάρχει πια φεγγάρι που να φωτίζει
ούτε ήλιος που να διώχνει αυτό που φέρνει το κρύο
Σε τι χρησιμεύει η νύχτα, αν εσύ δεν είσαι εδώ τη μέρα
Σε τι χρησιμεύει το να σου γράψω, αν ποτέ δεν θα το διαβάσεις
και σπατάλησα τη ζωή μου στον καπνό και στα ποτά
προσπαθώντας να θεραπεύσω αυτήν την πληγή
Αχ, με εμένα
τι θα (μου) συμβεί, αν δεν σε έχω δίπλα μου
κάθε φιλί σου με πονάει
εσύ με πονάς, πόσο πονάει
μετά από τόση αγάπη, κοίτα πόσο λίγο έμεινε από εμένα
πες μου, πώς να σταματήσω να σε σκέφτομαι
επίστρεψε σε μένα να μου πεις ότι με θέλεις
αν με θέλεις, τι άλλο θέλεις
Μπορείς να κλάψεις όσο μια θάλασσα
γιατί δεν υπάρχει πια βάρκα διάσωσης που να μπορεί να μας σώσει
και παρόλο που η τύχη μου χαμογελάει, και ο πόνος μου χαμογελάει επίσης
και κράτησα χίλιες στιγμές για σένα
που δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε ποτέ
Φυσικά και προσπάθησα να δώσω ξανά ζωή σε αυτό που πεθαίνει κάθε μέρα
αυτό που πάντα έλαμπε απέξω, αλλά ήταν άσχημα μέσα του
νομίζαμε ότι ήμασταν τόσο πλούσιοι*
αλλά καταλήξαμε να πληρώνουμε τις αναμνήσεις μας
Και ξέρω ότι ξεκαθάρισες τα πράγματα και εγώ τυφλώθηκα
ίσως γιατί το πιο δύσκολο είναι να βλέπεις μια ωραία μέρα
τον ήλιο μαζί σου και την άλλη να καίγομαι
πέταξέ με και τίποτα λιγότερο από αυτό
Και πολεμήσαμε εκατό μάχες για να δώσουμε λύση σε μια μονομαχία
μία καταιγίδα που συνεχίζεται για να εκτιμήσουμε τον (καθαρό) ουρανό
να μην μπορώ σχεδόν να κοιμηθώ για να πετύχω ένα όνειρο
που τώρα είναι τόσο μακρινό
Αχ, με εμένα
τι θα (μου) συμβεί, αν δεν σε έχω δίπλα μου
κάθε φιλί σου με πονάει
εσύ με πονάς, πόσο πονάει
μετά από τόση αγάπη, κοίτα πόσο λίγο έμεινε από εμένα
πες μου, πώς να σταματήσω να σε σκέφτομαι
επίστρεψε σε μένα να μου πεις ότι με θέλεις
αν με θέλεις, τι άλλο θέλεις
Πες μου, αν δεν με θέλεις πια,
μωρό μου, πες μου αν μου θύμωσες
αν θέλεις σοκολάτες, θα σου πάρω Γουίλι Γουόνκα
σε πάω στα ουράνια
ή κάτι παραπάνω, αν θέλεις τον ουρανό σου τον κατεβάζω
και στέλνω όλες τις άλλες γυναίκες στον αγύριστο
και αν σου έκανα κάτι κακό, δώσε μου χρόνο να το διορθώσω
ο γιατρός είπε ότι αν συνεχίσω έτσι, θα πάθω καρδιακό
χίλια τραγούδια σου έγραψα, δεν βγαίνω πια από την καμπίνα
και για να μπορέσω να κοιμηθώ, παίρνω σχεδόν δεκατρείς ασπιρίνες που με ντοπάρουν
κλαίω μέσα μου και γελάω απέξω μου, είναι μια φυλακή χωρίς σίδερα
και συγκρούομαι με την πραγματικότητα ότι δεν είσαι πια εδώ
επίστρεψε σε εμένα γιατί χωρίς εσένα θα πεθάνω
και παρόλο που δεν φαίνεται ότι είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον
ξέρω ότι μπορώ να γίνω, αν μου αφήσεις να θεραπεύσω την σπασμένη σου καρδιά
σε αγαπάω και ξέρω ότι και εσύ με αγαπάς υπερβολικά
για να καταστρέψεις αυτήν την αγάπη
που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, γιατί
Αχ, με εμένα
τι θα (μου) συμβεί, αν δεν σε έχω δίπλα μου
κάθε φιλί σου με πονάει
εσύ με πονάς, πόσο πονάει
μετά από τόση αγάπη, κοίτα πόσο λίγο έμεινε από εμένα
πες μου, πώς να σταματήσω να σε σκέφτομαι
επίστρεψε σε μένα να μου πεις ότι με θέλεις
αν με θέλεις, τι άλλο θέλεις
μου ζήτησες τα πάντα και εγώ τα έδωσα όλα για την αγάπη
αχ, πες μου, πώς θα σταματήσω να σε σκέφτομαι
επίστρεψε σε μένα να μου πεις ότι με θέλεις
αν με θέλεις, τι άλλο θέλεις