Primary [Greek translation]

Η αθωότητα των κοιμώμενων παιδιών

Ντυμένων στα λευκά

Αργά ονειρευόμενων

Τον χρόνο σταματά

Βραδύνω το βηματισμό μου, αρχίζω και θολώνω

Τόσα χρόνια γέμισαν την καρδιά μου

Δεν περίμενα ποτέ να εκστομίσω αυτά τα λόγια

Όσο προχωράμε

Και μεγαλώνουμε

Περισσότερα γνωρίζουμε...

Λιγότερα εκδηλώνουμε...

Την πρώτη φορά που το πρόσωπό σου αντίκρισα

Ένα τραγούδι μου ήρθε στο νου

Και γρήγορα άλλαξα το ρυθμό

Την πρώτη φορά που το δέρμα σου άγγιξα

Θυμήθηκα μια ιστορία

Και βιάστηκα να φτάσω στο τέλος

Πολύ σύντομα

Ω, να θυμάσαι

Σε παρακαλώ

Μην αλλάξεις

Ήρθε λοιπόν το φθινόπωρο

Δεκατρία χρόνια

Ένα γυαλιστερό δαχτυλίδι

Και πώς θα μπορούσα να λησμονήσω τ' όνομά σου

Εξαφανίστηκε ο αέρας απ' το λαιμό μου

Άλλο ένα άψογο ψέμα πνίγηκε

Μα κάθε φορά, η ίδια αίσθηση

Κλείνουν λοιπόν μαζί

Στα κόκκινα και κίτρινα ντυμένα

Αθώα για πάντα

Κοιμώμενα παιδιά στα απαλά μπλε δωμάτιά τους

Ακόμα ονειρεύονται

Όσο προχωράμε

Και μεγαλώνουμε

Περισσότερα γνωρίζουμε...