Al av’ mia mi demandis:
"Ĉu scias vi, kie Dio?"
Lia vizaĝ' tenebriĝis
Kaj ne venis la respondo.
Li mortis ĉe sia plugil'
Sen konfesio nek preĝo
Zumo de fluto kaj knaril'
Por Indiana mortfesto.
Mi turnis min al la patro:
"Kion al ni anoncas Di'?"
Gravmiena iĝis Paĉjo.
Li preferis ne respondi.
La minejo lin mortkaptis
Sen kuracist' nek protekto.
L'oron de l' mastro koloras
La sango de la ministo.
En la montaro mia frat'
Neniun ajn floron vidas.
Malari', serpentoj kaj ŝvit',
Hakistoj nur tiujn konas.
Kaj forlasu la demandon:
"Kie do sin kaŝas Dio?"
Li evitas la arbaron,
Tiu grandega moŝtulo.
Mi kantadas laŭ la vojo
Kaj ankaŭ kiam en prizon'
Sed pli bele popolĥoro
Tie kantas kordeziron.
Sur tero mi vidas ion
Pli gravan, ol ĉu estas Di':
Ke neniu kraĉu sangon
Por ies poŝojn ŝveligi.
Ĉu Di' pri l' malriĉul' zorgas?
Eblas ke jes, eblas ke ne.
Sed ja unu fakto certas:
Li manĝas ĉe l' mastroj gaste.