Pozwól, Panie,
aby została ukwiecona jego droga,
kiedy Tobie duszę,
a światu ciało
przyjdzie mu oddać,
kiedy przyjdzie do Twego nieba,
tam, gdzie w pełni dnia
błyszczą gwiazdy.
Gdy przejdzie
przez ostatni stary most,
samobójcom powie,
całując ich w czoło:
„Przybywajcie do Raju,
tam, gdzie idę również i ja,
bo nie istnieje piekło
w świecie dobrego Boga".
Spraw, aby u Twego boku
złożył swe zmęczone kości,
a za nim podążyły tysiące
tych wybladłych twarzy.
Spraw, aby wrócił do Ciebie
wśród zmarłych z powodu zniewagi,
którzy w niebie i na ziemi
wykazali się odwagą.
Panowie konformiści,
mam nadzieję, że was nie zmierzi,
jeżeli w niebie, wśród świętych,
Bóg w swych ramionach
uciszy szloch
tych zbielałych ust,
które od nienawiści i ignoracji
wolały śmierć.
Miłosierny Boże,
Twój piękny Raj
stworzyłeś przede wszystkim
dla tych, którym brak uśmiechu;
dla tych, którzy żyli
z czystym sumieniem,
piekło tylko wtedy istnieje,
gdy się go boją.
Nikt i nigdy lepiej niż on
nie będzie umiał Ci wskazać
błędów wszystkich nas,
których możesz i chcesz zbawić.
Posłuchaj jego głosu,
który jeszcze śpiewa na wietrze.
Miłosierny Boże,
zobaczysz – będziesz zadowolony.
Miłosierny Boże,
zobaczysz – będziesz zadowolony.