Lassa chi siat froria
o Deus, sa 'ia sua
candu a tui issu s'ànima
e is carris a su mundu
at a depi torrai
candu at a lompi a celu
aundi giai aintr'e dì
innia luxint is steddus.
Candu at a tressai
s' úrtimu ponti nostu
at a nai a is suicidus
basendiddis su fronti
benei a su paradisu
aundi seu andendi deu
poita no'nc'est s'inferru
in su mundu de Deus.
Fei chi lompat a bosu
cun is ossus cansaus
sighiu de milli e milli
de cussas caras craras,
faei chi a bosu torrit
intr'e is mortus po ofesa
chi a su celu e a sa terra
alentu ant amostau.
Genti bona e sabia
speru no si dispraxat
si in celu, in mesu 'e is santus
Deus imprassendiddu
at a firmai is sucutus
de cussas lavas grogas
chi a s’ódiu e a s'innoràntzia
preférriu ant sa morti.
Deus de misericòrdia
su bellu paradisu
prus che totu dd'as fatu
po chini no at arrisu
po cuddus chi ant bíviu
a cuscéntzia nida
s'inferru esistit solu
po chini est in timoria.
Mellus de issu nisciunus
t'at a podi inditai
de totus nosu is fartas
chi podis e 'olis sarvai
sa boxi sua iscurta
cantendi imoi in su bentu
Deus de misericòrdia
gei as a essi cuntentu.