Ik telde je stappen
In de dans die de ruimte van je keuzes scheidt
Ik was niet alleen
De bloemen, je telt ze op de toppen van je vingers
Die duisternis en kwelling trotseren
Maar ik, ik wordt aangetrokken door ondeugd
We komen samen samen
Maar kun je op me wachten?
En wanneer de ochtend aanbreekt kom ik terug naar jou
Wat ik herken is slechts de leegte in mij
Door misbruik, ik leef van fouten, jouw woorden als een wet
Net als een voorgevoel, we zullen niet veranderen
Onze kreten vellen
De muren van een leven dat we graag voortduwen
De grenzen van het lichaam
Die ons gestoei delen, onze gedachten
We worden verliefd op pijn
Maar we worden aangetrokken door ons leed
We vernietigen samen
Maar kun je op me wachten?
En wanneer de ochtend aanbreekt kom ik terug naar jou
Wat ik herken is slechts de leegte in mij
Door misbruik, ik leef van fouten, jouw woorden als een wet
Net als een voorgevoel, we zullen niet veranderen