Δρόμος σκοτεινός η ζωή του καθενός
Πες μου αν είμαι ζωντανός
Δώσε μου φωτιά, κάτσε κόντρα στο νοτιά
μην το ψάχνεις άλλο πια
Είχα έναν φίλο που τρελάθηκε
έκαψε τις μνήμες του και χάθηκε
Είχε μιαν αγάπη, μιαν οφθαλμαπάτη
τίποτα δεν έχει τώρα πια
Που να εξηγώ, τι κατά βάθος είμ’ εγώ
ποιος είναι άνθρωπος να του μιλήσω εγώ
Που να εξηγώ, της μοναξιάς το φορτηγό
τρέχει στη νύχτα δίχως φρένα κι οδηγό
Δρόμος σκοτεινός η ζωή του καθενός
πες μου αν είμαι ζωντανός
Άκου να σου πω, φεύγει ότι αγαπώ
και δεν έχω πια σκοπό
Μόνος στο σταθμό, τον δικό σου τον λυγμό
νιώθω πάλι στο λαιμό
Τώρα γίναν όλοι τους αδίστακτοι
κι είναι η ψυχούλα μου παρείσακτη
Είχα μιαν αγάπη, μια οφθαλμαπάτη
τίποτα δεν έχω τώρα πια