Pazar günü arka verandanda oturuyordun
Ben birkaç notayla çıkageldim
Ve senin için çaldım.
Seni eğlendirmeme izin verdin
Abarttığım hikâyelerle
Ki sen doğru olmadıklarını biliyordun
Ve sen orada oturmuş papatya zincirleri yaparken
Adeta ortaya bir el bombası attım ve
Sana karşı gerçekte ne hissettiğimi söyledim.
Kalbimden kartpostallar gönderiyorum
Senin aşkın posta pulu oluyor ve sonra,
Biliyorsun ki beni
Okul bahçesinde yakalanan çocuklar gibi hissettiriyorsun yine.
Ve ben bunu kendime saklayamıyorum
Daha iyi heceleyemiyorum
A.Ş.K sonsuza dek
Umarım biliyorsundur,
Sana bir kartpostal gönderiyorum
Ne dediğimi kim görmüş umursamıyorum bile
Hatta tüm dünya kafamdan geçenleri bilse bile.
Güneşi kaybolana kadar kovaladık
Babanın yaptığı bisiklet üzerinde
Fakat iki kişi için yapılmamıştı
Sonra sallanan sandalyende oturduk
Sen, saçında senin için bulduğum bir çiçekle.
Ama sonra hep pazartesi geliyor
Seni göremediğim için bu üzücü oluyor
Hep aklımda olduğunu bilmeni istiyorum
Kalbimden kartpostallar gönderiyorum
Senin aşkın posta pulu oluyor ve sonra,
Biliyorsun ki beni
Okul bahçesinde yakalanan çocuklar gibi hissettiriyorsun yine.
Ve ben bunu kendime saklayamıyorum
Daha iyi heceleyemiyorum
A.Ş.K sonsuza dek
Umarım biliyorsundur,
Sana bir kartpostal gönderiyorum
Ne dediğimi kim görmüş umursamıyorum bile
Hatta tüm dünya kafamdan geçenleri bilse bile.
Biliyorsun, bazen görmek zor oluyor
Veya söylemek bana eziyet eden düşünceleri
Ama içimde nasıl hissettiğimi kesinlikle biliyorum
Sesli söyleyemediğim şeyleri
Yazmak için bir yer bulacağım
Umarım sonunda seni bulacaklar
Kalbimden kartpostallar gönderiyorum
Senin aşkın posta pulu oluyor ve sonra,
Biliyorsun ki beni
Okul bahçesinde yakalanan çocuklar gibi hissettiriyorsun yine.
Ve ben bunu kendime saklayamıyorum
Daha iyi heceleyemiyorum
A.Ş.K sonsuza dek
Umarım biliyorsundur,
Sana bir kartpostal gönderiyorum
Ne dediğimi kim görmüş umursamıyorum bile
Hatta tüm dünya kafamdan geçenleri bilse bile.