Οι εποχές που είχαμε
Όταν ο άνεμος φυσούσε με βροχή και χιόνι
Δεν ήταν όλες κακές
Τα πόδια μου πήγαιναν εκεί που έπρεπε να πάνε, έπρεπε να πάνε
Ποτέ να μην πάνε
Η θρυμματισμένη ψυχή
Ακουλουθεί στενά αλλά σχεδόν με τη μισή ταχύτητα
Στις καλές εποχές μου
Υπήρχαν πάντα χρυσές πέτρες να πετάξουμε
Σε αυτούς που αποδέχονται την ήττα πολύ αργά.
Αυτές ήταν οι εποχές μας, αυτές ήταν οι εποχές μας.
Και θέλω να δω την ημέρα
Αυτή η ημέρα είναι δική μου
Όταν εκείνη θα με παντρευτεί έξω με τις ιτιές
Και θα παίξω τα τραγούδια που φτιάξαμε
Που με έφτιαξαν
Και θα ήθελα να δω αυτή την ημέρα
Αυτή η ημέρα ήταν δική μου