Wat heb jij een lef
om te zeggen dat jij m'n vriend bent
Toen ik in de put zat
stond jij daar maar te grinniken
Wat heb jij een lef te zeggen
dat jij wel een helpende hand kon bieden
Jij wilt alleen maar
aan de winnende kant zijn
Jij zegt dat ik jou in de steek liet
Jij weet dat dat niet zo is
Als jij je zo gekwetst voelt
waarom toon je dat dan niet?
Je zegt dat je het vertrouwen verloren hebt
Maar daar gaat 't niet om
Je had geen vertrouwen te verliezen
En dat weet je
De reden is mij bekend
Je kletst achter m'n rug om
Ik hing vaak rond in de groep
waar jij in zat
Houd je mij dan voor een zot
om te denken dat ik contact zou maken
met degene die probeert te verbergen
waar hij om te beginnen geen weet van heeft
Je ziet mij op straat
Je reageert altijd verbaasd
Je zegt, "Hoe is 't?", "Succes!"
maar je meent 't niet
Wanneer jij (net als ik) goed weet
Dat je mij liever verlamd ziet
Waarom kom je het dan niet
een keer uitschreeuwen
Nee, het zit me niet lekker
wanneer jij de "kneusjes" (?) omhelst*
Als ik een meesterdief was
zou ik ze beroven
En nu ik weet dat jij onvoldaan bent
met jouw rang en plaats:
begrijp je dan niet
dat het mijn probleem niet is
Ik wou dat jij (al was het maar voor één keer)
in mijn schoenen kon staan
En dat ik voor dat ene ogenblik
jou kon zijn
Ja, ik wou dat jij (al was het maar voor één keer)
in mijn schoenen kon staan
Je zou dan te weten komen
hoe ergerlijk 't is jou te zien
-----------------------------------------------------------------------------
* ik weet niet hoe ik dit zou moeten vertalen . . .