[Προ-ρεφρέν]
Μας λείπουν δυο λέξεις
Και να ξέρουμε να συγχωρούμε
Τι εύκολο που θα ήταν να είχαμε πει συγγνώμη
Αλλά μας σκίαζε η υπερηφάνεια
Και μας έλειπε ταπεινότητα
Και έκανα τόση προσπάθεια να μιλήσω πρώτος
Που όταν ένας τολμά είναι αργά πια αργά πια
Να σε ξαναδώ
Σήμερα θα έδινα τη μισή ζωή μου για να σε ξαναδώ
Και να αναπληρώσω τον χρόνο που μου ξέφυγε
Και να πω συγγνώμη για άλλη μια φορά
Δεν με ωφελεί το δίκιο αν δεν είσαι, δεν είσαι εδώ
[προ-ρεφρέν]
Είναι δύο εύκολες λέξεις
Εύκολες στο να τις προφέρεις
Όποιος τις λέει πρώτος συνηθίζει να ΄ναι αυτός που αγαπά πιο πολύ
Και το να αγαπάς είναι να δίνεις τα πάντα χωρίς να ζητάς και να περιμένεις
Να σε ξαναδώ
Σήμερα θα έδινα οτιδήποτε για να σε ξαναδώ
Και έμαθα να μην αγαπάω τόσο και να αγαπώ καλύτερα
Και να λέω συγγνώμη αγάπη μου συγχώρεσε με
Δεν με ωφελεί το δίκιο αν δεν είσαι, δεν είσαι εδώ