Πετούσα ανάμεσα στα πανιά
οδηγούσα πλοία και καραβέλες
μέσα σ' αυτήν την θάλασσα...
Χίλες φορές έφυγα και γύρισα
τον δρόμο τον βρήκα και τον έχασα
μέσα σ' αυτήν την θάλασσα...
Ήμουν ουρανός κι ήμουν ήλιος
αχτίδα του φεγγαριού
κι ήμουν φάρου σειρήνα
στο χέρι του Θεού
στο τιμόνι για να πλοηγήσω
κι 'ημουν η φωνή που ούρλιαζε
Στεριά εν όψει
Στο πανί έβαφα
ένα απλό φως
κι έπλεα μέσα σ' αυτήν την θάλασσα...
Πάντα ήθελα να φτάσω πιο μακριά
να συναντήσω μέρη χωρίς ψυχή
τόλμησα να ονειρευτώ