Pokolenie dozorców i stróży
Zatraciło wzajemnie siebie
W przestrzeniach nieskończonej ziemi
Wszyscy się po domach rozeszli.
W naszych czasach,
Gdy bohaterem jest co trzeci,
Oni artykułów nie piszą,
Nie wysyłają telegramów,
Oni jak słupy stoją,
Kiedy gorąca ropa
Z piętra na piętro chlusta,
I skądś tylko śpiew słyszą.
A kimże to ja jestem, by im mówić,
Że to fatamorgana?
Milczeliśmy jak szczeniaki1,
Póty handel szedł wszystkim,
co tylko dało się sprzedać,
Włączywszy w to nasze dzieci,
I deszcz pada zatruty
W zatokę gnijącą.
A my jeszcze patrzymy w ekran,
A my wciąż czekamy na wiadomości.
A nasi ojcowie2 nigdy nam nie skłamią.
Oni nie umieją kłamać.
Jak wilk nie potrafi jeść mięsa,
Tak jak ptak nie potrafi latać.
Powiedz mi, cóż ja ci uczyniłem,
Za co ten ból?
Lecz widać to bez wyjaśnień,
Widać to mamy we krwi,
Lecz ja sam roznieciłem ogień,
Który mnie wypalił od środka.
Odszedłem od prawa,
Lecz nie doszedłem do miłości.3
Lecz módl się za nami,
Módl się za nami, jeśli możesz.
Nie mamy nadziei, lecz to nasza droga
I głosy dźwięczą coraz bliżej i groźniej,
I niech będę przeklęty, jeśli to fatamorgana.
1. to samo słowo może również oznaczać babkę, rybkę która żyje w stojących wodach i chętnie zagrzebuje się w muł https://pl.wikipedia.org/wiki/Babka_marmurkowata , lub niedoświadczonego marynarza - "kota"2. chodzi zapewne o ludzi u steru państwa3. aluzja do nauczania Jezusa, wywyższającego miłość nad martwą literę prawa; nawiązują do tego i inne cytaty biblijne, np. ewangelia Łukasza: Kochaj i czyń co chcesz (Łk 6, 1-5) i inne pisma chrześcijańskie: Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa. (Rzym 13:8-10)