Τώρα τι πας να αποδείξεις ?
Προσπάθησε δεν θα με αγγίξεις ,ξέρεις μονάχα να αυτοκαταστρέφεσαι
Πούλα γι'αυτό υποδείξεις
Πέθανε από τις τύψεις , στο ορκίζομαι δεν θα μου λείψεις το μέσα μου γάμησες μια φορα
Βρες κανά γκρεμό να πηδήξεις
Άρα πέτυχες το σκοπό σου ?
Μπήκε στη θέση το μυαλό σου ? Τα βρήκες με τον εαυτό σου ?
Ικανοποιήθηκε το εγώ σου ?
Πήρες αέρα αφού έκανες πέρα ότι σε εμπόδισε, υπάρχει κανένας που να σε ανέχεται και να θεωρείς δικό σου ?
Ξέχασες όρκους και υποσχέσεις
Αγάπη μου δεν είναι έτσι οι σχέσεις και άμα στεριώσεις ποτέ εσύ με άνθρωπο έλα να με βρεις να με χέσεις , να σε δω με τα μούτρα να πέσεις , στο έδαφος και τι στον κόσμο να σε δω να σηκώνεσαι με αίμα
Γαμήσου αφού δεν μ'αγάπησες τόσο όσο μου αξίζει
Αγάπη μου χάθηκες , αγάπη μου άλλαξες, σχεδόν δεν σε γνώρισα
Που είναι η μάσκα σου αγάπη μου?
Απ'όταν την έβγαλες να σε αγαπήσω δεν μπόρεσα
Έχω κεφάλι μπουρδέλο συγγνώμη αν σε στεναχώρεσα
Εγώ θυμάμαι εσύ ξεχνάς
Εγώ σε μισώ και εσύ λες πως με αγαπάς
Ποιός φταίει ?
Που ο ένας γελάει ο άλλος κλαίει
Ο ένας σηκώνει το βάρος , ο άλλος με αυτό παραπαίει
Πως φτάνει ? Ποιος τραβά τη σκανδάλη ?
Η αγάπη αυτή να πεθάνει
Ποιός φταίει ?
Αυτό το verse είναι απόδειξη πως γράφω πιο εύκολα για ότι μισώ παρά για ότι αγαπώ
Παρά λίγο μια μέρα να φύγω από τα άγχη
Παίρνω ανάσα και παρατηρώ πως δεν είναι μίσος ο τρό-πος ώστε να ζήσεις ελεύθερος από τα πράγματα που σε βαραίνουνε ξέφυγε ποικιλοτρόπος
Δυστυχώς για σένα είμαι άλλο, ευτυχώς για μένα πλέον έχω ηρεμήσει
Πάω με το flow της ζωής απολαμβάνω αυτά που έχω δημιουργήσει
Όσο και αν δεν σου αρέσει αυτό που ακούς δεν θα ακούσεις συγγνώμη από εμένα
Γιατί στα δύσκολα έφυγες γιατί στα δύσκολα έφυγες γιατί στα δύσκολα δεν είδα εσένα
Ξέρω οι τύψεις σου γίναν πουλιά και φυλακή τα κλουβιά του μυαλού σου
Όσο οι δικές μου γίνανε θηλιά σύννεφα του ουρανού σου και αυτά τα σύννεφα δάκρυα που έτρεξαν στο μαξιλάρι σου έπεσαν
Τώρα έχουν δίκαιο οι καργιόλες οι φίλες σου για όλα εκείνα που σου έλεγαν
Πλέον δεν έχει πια νόημα ότι και να πω ότι και να πεις δεν θα αλλάξει
Ποιος νιώθει πόνο, ποιος νιώθει μόνος ?
Αυτός που τα ακούει ή αυτός που τα γράφει ?
Και όσο καλά και αν με βλέπεις , όσο πιστεύεις πως είμαστε εντάξει
Σε ευχαριστώ , συγγνώμη , άντε γαμήσου
Τώρα είμαστε πάτσι
Εγώ θυμάμαι , εσύ ξεχνάς
Εγώ σε μισώ , λέω, εσύ λες πως μ'αγαπάς
Ποιός φταίει ?
Που ο ένας γελάει ο άλλος κλαίει
Ο ένας σηκώνει το βάρος , ο άλλος με αυτό παραπαίει
Πως φτάνει ? Ποιος τραβά τη σκανδάλη ?
Η αγάπη αυτή να πεθάνει
Ποιός φταίει ?
Τώρα που'μαι χαρούμενος , τώρα λες δεν το ανέχεσαι
Τώρα που είμαι ψηλά , τώρα από πίσω μου έρχεσαι , μα δεν είμαι ο ίδιος δεν είσαι η ίδια
Πολύ και οι δυο έχουμε αλλάξει, μη σκέφτεσαι τώρα τι θα μπορούσες να έκανες πράξη
Τώρα είμαι εντάξει , τώρα δεν σκέφτομαι καν απλά , η πένα μου μόνη θα γράψει
Όσα δεν ζήσαμε όσα δεν κάναμε τώρα το έχω πλέον καταλάβει
Σε έχω ξεφράψει απ'τή ζωή μου μα η φαντασία μου το παρελθόν
μου θέλει να τ'αλλάξει , όμως δεν σβήνουν τα λάθη τίποτα δεν μπορεί
να τα κάψει
Πάντα θα υπάρχουν , ως αναμνήσεις
Μη μου μιλήσεις αν θα με δεις , αν το κομμάτι σου ακόμα δεν θα μπορείς
να το τραγουδήσεις
Όνειρο ήταν μα ξύπνησα και ευτυχώς είναι ακόμα νωρίς
Να ζήσω με σένα χωρίς
Ερωτεύσου με μη με αγαπήσεις
Δεν φταις σε κάτι εσύ , πες το τόσες φορές ώστε να το πιστέψεις
Μην επιστρέψεις δε σε χρειάζομαι πια
Τράβα γαμήσου
Αυτό πάρ'το όπως θέλεις
Δεν φταις σε κάτι εσύ , δεν φταις σε κάτι εσύ
Εγώ θυμάμαι , εσύ ξεχνάς
Εγώ σε μισώ , λέω, εσύ λες πως μ'αγαπάς
Ποιός φταίει ?
Που ο ένας γελάει ο άλλος κλαίει
Ο ένας σηκώνει το βάρος , ο άλλος με αυτό παραπαίει
Πως φτάνει ? Ποιος τραβά τη σκανδάλη ?
Η αγάπη αυτή να πεθάνει
Ποιός φταίει ?
Που ο ένας γελάει ο άλλος κλαίει
Ο ένας σηκώνει το βάρος , ο άλλος με αυτό παραπαίει
Πως φτάνει ? Ποιος τραβά τη σκανδάλη ?
Η αγάπη αυτή να πεθάνει
Ποιός φταίει ?