Ποια είσαι εσύ που μου χτυπάς
κι αγάπη και στοργή ζητάς
Ποια είσαι εσύ που μου ξυπνάς
το παρελθόν το γκρίζο
εγώ δε σε γνωρίζω.
Τίποτα, τίποτα
δεν είσαι πια για μένα,
κάρβουνα σβησμένα
είναι τα περασμένα.
Ποια είσαι εσύ που απόψε κλαις
και να σε συγχωρήσω θες
Είν’ ειρωνεία να μου λες
μες στον γκρεμό να πάω
εγώ δε σ’ αγαπάω.
Τίποτα, τίποτα
δεν είσαι πια για μένα,
κάρβουνα σβησμένα
είναι τα περασμένα.
Τίποτα, τίποτα
δεν είσαι πια για μένα,
κάρβουνα σβησμένα
είναι τα περασμένα