Mijn kansen op een tafel gegooid zoals dobbelstenen
en ik ben één stap terug aan het nemen
en één voorwaarts om opnieuw te beginnen
want ik heb een bril nodig wanneer het geschrift te klein is
ik kan de grote letters niet lezen van gedichten geschreven door
God... door God...
De levens die ik doorleef door maar te zitten op deze trein
Het licht op een gezicht dat ik misschien nooit meer zal zien
De woorden die je zei die ik nooit kon verstaan
Ik kon de grote letters niet lezen van gedichten geschreven door
God... door God...
...De korrel van zand voor de wind
zou het van mijn hand blazen... mijn hand...
Lees de verhalen op deze muren...
...de brieven van mensen voor de wereld...
Elke ziel en elk woord
Elke waarheid, niemand weet...
Je kansen op een tafel gegooid zoals dobbelstenen
en ben je geboren in de juiste tijd
aan de juiste kant van de wereld?
Want ik heb een bril nodig wanneer het geschrift te klein is
ik zal nooit de grote letters lezen van gedichten geschreven door
God... door God...
De kansen op een tafel gegooid zoals dobbelstenen
Ik zal nooit de grote letters lezen van gedichten geschreven door God