Зношуся, як пыл -- па ветры вон,
Ў тваіх вуснах гасне рэха непаведамляных слоў.
І для цябе я толькі (І толькі я -- для цябе), як прыватны Бог,
Ў палон бярэш маё цела дотыкам сваіх вуснаў...
Будзь (Стань) маім паветрам,
Глыточкам кавы з ранку
(Па ранку кавы глытком),
Халодных вуснаў крананнем (дотыкам).
Дрыжаннем рук і сэрца біццём,
Салодкім шэптам маiм -- будзь.
Кажы мне пра каханне...
Паведай мне пра каханне.
Не трэба слоў тваіх,
Маўчаннем мне кажы,
Калі побач ты.
Мовь мне пра каханне...
Паведай мне пра каханне.
Замест пары мiлых слоў
Цалаваць цябе дазволь,
Калі побач ты. «Калi...»
Побач ты...
Цалуй жа, як ніхто калiсь (яшчэ)...
I мае ўсе таямніцы можаш ведаць толькі ты.
Цалкам твая для цябе, віно як, -- ты пі!
Ты яшчэ пакуль са мною, і імгненні замерлі...
Будзь маім паветрам,
Глыточкам кавы з ранку
Халодных вусн- крананнем.
Дрыжаннем рук і сэрца біццём,
Салодкім шэптам маiм будзь.
Мовь мне пра каханне...
Паведай мне пра каханне.
Не трэба слоў тваіх,
Малчаннем мне кажы,
Калі побач ты.
Мовь мне пра каханне...
Паведай мне пра каханне.
Замест пары добрых слоў
Цалаваць цябе дазволь, --
Той, побач хто са мной. «Са мной…»
Побач тут...
___________
Адношуся (Зношуся), як ветрам ( па ветры) пыл.
У тваіх вуснах згасае некалькі нявыказаных слоў.
Я -- толькі для цябе... як прыватны (асабісты) Бог,
Авалодваеш маім целам (захопліваеш, бярэш маё цела) дакрананнем сваіх вуснаў...
Стань (будзь) маім паветрам,
Ранішняй кавы глытком,
І прахалодных вуснаў дотыкам (дакрананнем),
Дрыжаннем рук і сэрца біццём...
Найсалодшым шэптам маім будзь.
І кажы мне пра каханне...
Раскажы мне пра каханне.
Не трэба тваіх слоў,
Маўчаннем са мной кажы,
Калі ты тут.
Кажы мне пра каханне...
Раскажы мне пра каханне.
Замест некалькіх мілых слоў
Дай мне дотык сваіх вуснаў (Пацалуй мяне,
Дазволь мне даткнуцца (дакрануцца) да сваіх вуснаў),
Калі ты тут,
Ты тут...
Цалуй мяне так, як раней ніхто...
Усе мае таямніцы можаш даведаць толькі ты.
Уся цалкам -- для цябе, як віно мяне пі!
Пакуль яшчэ ты са мной, пакуль цягнуцца (бягуць) тыя некалькі імгненняў (хвiлiн).
Будзь маім паветрам,
Ранішняй кавы глытком,
І прахалодных вуснаў дотыкам,
Дрыжаннем рук і сэрца біццём,
Саладжавым шэптам маім будзь.
І кажы мне пра каханне...
Раскажы мне пра каханне.
Не трэба тваіх слоў,
Маўчаннем мне кажы,
Калі ты тут...
Кажы мне пра каханне...
Раскажы мне пра каханне.
Замест некалькіх выдатных слоў
Дай мне дотык сваіх вуснаў --
Ты, хто -- тут... Ты...»
Ты -- тут...