Любо:
Боже мой, каква жена!
Бейби, просто си върха.
Направена си ти само за любов.
Джена:
Споко, готин! Не така!
Малко май се престара.
Не знам дали за мен си готов.
Стига! Преигра. Айде, по-полека,
да не останеш само със мерак!
Стига! Преигра. Айде, по-полека!
Почивай малко и се пробвай пак!
Любо:
Колко те желая, само аз си знам.
И какво ти мисля, чак ме хваща срам!
Джена:
Давай да те видя колко ти се иска!
Едно е да приказваш, друго да ти стиска.
Любо:
Колко те желая, само аз си знам.
И какво ти мисля, чак ме хваща срам!
Джена:
Давай да те видя колко ти се иска!
Едно е да приказваш, друго да ти стиска.
Любо:
Ти направо ме разби.
Думи нямам, разбери!
Не мисля вече със главата си.
Я, ела, ела насам!
Имам нещо да ти дам.
Ще ти хареса. Повярвай ми, че знам.
Джена:
Стига! Преигра. Айде, по-полека,
да не останеш само със мерак!
Стига! Преигра. Айде, по-полека!
Почивай малко и се пробвай пак!
Любо:
Колко те желая, само аз си знам.
И какво ти мисля, чак ме хваща срам!
Джена:
Давай да те видя колко ти се иска!
Едно е да приказваш, друго да ти стиска.
Любо:
Колко те желая, само аз си знам.
И какво ти мисля, чак ме хваща срам!
Джена:
Давай да те видя колко ти се иска!
Едно е да приказваш, друго да ти стиска.
Любо:
Колко те желая, само аз си знам.
И какво ти мисля, чак ме хваща срам!
Джена:
Давай да те видя колко ти се иска!
Едно е да приказваш, друго да ти стиска.