sevgilim kafamı karıştırmayı bırak
iyi düşünceliliğinle
umut veren sarılmalarınla
anlamıyor musun?
bunu yaşamak zorundayım
ben buraya aidim
kimsenin umursamadığı ve kimsenin sevmediği
yaşayacak bir ışığın bir nefesin olmadığı
nefret diye anılan yere
korku şehrine
ölüyü oynuyorum
acıyı kesiyor
ölüyü oynuyorum
ve acı diniyor
bazen sadece uykuya benziyor
bana özel işkencelerimin içine kıvrılmak
acıya sokuluyorum
ızdıraba sarılıyorum
her sızıyı okşuyorum
ölüyü oynuyorum
acıyı kesiyor