De vurige gezant
Huilt, maar brandt.
Geef me een ontmoeting
Om te weten waarover hij huilt.
Waarom zien zijn ogen eruit, alsof er
Een rechtvaardig vuur in brandt,
Waarom zijn ze op mij gefixeerd?
De vurige gezant
Van de bezopen ideeën.
Waarom klinkt er in je woorden
Zoveel waarheid voor de mensen?
Waarom alarmeren je verhalen
Zo erg mijn droom en rust,
Mijn hart binnenstromend als een vurige rivier?
Vurige gezant,
Waarom je woorden
Mijn simpel hart
Veranderen in een leeuwenhart?
In mij een held vinden?
In mij een vuur ontsteken?
Ik onthul je - jij had me reeds in vuur gezet.
Vurige gezant,
Ik was zoals jij.
Ik huilde van verlangen
Om de ijkmaat van de schoonheid te zijn.
Ik heb mijn liefste verweten,
Dat de wereld geen drukdoenerij verdraagt,
Dat het licht in jezelf geen duisternis draagt.
Vurige gezant,
Neem je brief,
Jaag je brandende pijl voort
Naar huis, in je achtste hemel.
Zeg dat ik de bedoeling niet begrijp,
Van zelfverbranding voor mensen,
Vervolgd door rechtvaardige gedachten.
Neem je boodschap samen
Met tarotkaarten.
Zeg dat mijn volk,
Simpel maar rechtvaardig,
Geen lege opwinding wil kennen,
Waarin alles lang op voorhand beslist is,
Het wil enkel brood en bioscoop.
Vurige gezant,
Grijp je brief.
Ik heb aan mijn land en moeder beloofd
Een rechtstreekse pijl te zijn.
Ik heb aan mijn liefste beloofd
Geen voorbeeld te zijn voor de mensen,
Geen vurig hart in de duisternis te zijn.