Dünya kaç senedir çiçek açıyor
Ama etrafın soğukla çevrili
Ve yanında ilkbaharın nasıl öldüğünü
Bilen kimse yok
Kimsenin nefesi kirpiklerine
Sıcaklığınla dokunmaya koşmuyor
Uyanmak o kadar çok istiyorsun
Ama uyanana kadar ağla prenses, ağla
Aşk çiçeklerini buzların içinde sakla
Ağla, ağla sıcaklığını kaybederken
Ben senin dünyan erisin diye bekleyeceğim
Kalbin ne kadar çok şey yapabilir
Tek sen bilirsin
Senin yazın geldiği zaman
Uykunun yorganını atacaksın
Buz gibi soğuğu unutacaksın
Ve tekrar gülümseyebilirsin
Oraya dönmek o kadar çok istiyorsun
Ama dönene kadar
Ağla prenses, ağla
Aşk çiçeklerini buzların içinde sakla
Ağla, ağla sıcaklığını kaybederken
Ben senin dünyan erisin diye bekleyeceğim
Dünya kaç senedir çiçek açıyor
Ama etrafın soğukla çevrili
Ve yanında ilkbaharın nasıl öldüğünü
Bilen kimse yok
İlkbaharın nefesi kirpiklerine
Sıcaklığınla dokunmaya koşmuyor
Uyanmak o kadar çok istiyorsun
Ama uyanana kadar ağla prenses, ağla
Aşk çiçeklerini buzların içinde sakla
Ağla, ağla sıcaklığını kaybederken
Ben senin dünyan erisin diye bekleyeceğim
Eriyecek, eriyecek, eriyor...
Eriyecek.... Eriyor...
Eriyecek, eriyecek
Eriyecek...