Έχω έναν τρανόν σέβνταν απές 'σην καρδεά μ',
ατό έν το φως -ι-μ' κι όλεν η χαρά μ'.
Ατό δίει 'με ελπίδα δίει 'με και φτερά,
όλεα ανασπάλω όταν έν' σουμά μ'.
Έλα έλα πουλόπο μ' τ'εμόν το σεχρετόπον,
το παλαλό τ' αρνόπο μ'ποδεδίζ' ατό.
Έλα έλα πιτίκον ασ' όλιον το μικρίτ'κον,
τ'εμόν το λαλαχάρ'κον να λελεύ' ατό.
'Εν' ο θησαυρός -ι-μ' 'σο κοσμόν απάν,
ο κυρ'ς ατ' να χάται να φτάει παλαλά.
Όλια τα χατίρεα τ' θ' εφτάω εγώ,
τ'εμόν το πιτίκον να λελεύ' ατό.
Έλα έλα πουλόπο μ' τ'εμόν το σεχρετόπον,
το παλαλό τ' αρνόπο μ'ποδεδίζ' ατό.
Έλα έλα πιτίκον ασ' όλιον το μικρίτ'κον,
τ'εμόν το λαλαχάρ'κον να λελεύ' ατό.
Όλια τ' αγαπίουν 'σ' ομμάτεα τ'εμά,
ζαροτά και ίσεα κι όλια τα ζαντά,στραβά.
Ακ'σον την λαλία μ' και ντο τραγωδώ,
να εβρίουμ' πάντα εμπροστά σ' εγώ.
Για τ'εσέν πουλόπο μ' εγώ τραγωδώ,
ν' ακούς την λαλία μ' όντες 'κι θα ζω.