פרחי זהב [Pirchey Zahav] [Polish translation]

Pytałam węży o tajemniczą rzecz:

”Jak zwrócę ku sobie serce lubego mego tak jak niegdyś?”

A one odpowiedziały mi tysiącem szeptów:

”Idź na południe z kierunkiem wiatru,

Między chmurami ze złotego runa1 zerwij siedem złotych kwiatów.

Lubemu twemu który poszedł tam się przechadzać -

Złote kwiaty.”

Poszłam na południe, spytałam wiatru:

”Gdzie są pola chmur złotego runa1?”

”Marsz około trzydniowy bez wypoczynku”

Odpowiedział wiatr i wyminął w pośpiechu.

Więc poszedłam sobie w drogę do zaczarowanego poletka.

A kamienistej ścieżce rzekłam:”Nawróci się z powrotem serce jego.”

I tam zobaczyłam błyszczące w słońcu złote kwiaty.

Posłałam bukiet złotych kwiatów w dół rzeki

Do lubego mego za górami.

Z nimi posłałam skrzydlate stadko w górze

By umilały im droge wiązanką piosenek.

Za górami bije dla mnie serce lubego mego.

Tylko mój on w ciemnej mogile, całkowicie mój,

A wokół niego siedem czarownych darów -

Złote kwiaty.

1. a. b. w oryginale: złota wełna