Pioneers Over C [Turkish translation]

1983'te dünyayı terk ettik,

Parmaklarımız galaksileri arıyor,

Kızarmış gözler boşluğa bakıyor,

Sömürülmek üzere 1000 yıldız.

Biri yardım etsin, düşüyorum, biri yardım etsin, düşüyorum

Gökyüzüne, dünyaya, gökyüzüne, dünyaya...

Etraf çok karanlık, yaşam yok, umut yok, ses yok

Tekrar yuvamızı görme şansı yok ...

Evren yanmakta, alev çıkarmadan patlıyor.

Biz kayıp kimseleriz; biz önderleriz;

Biz kayıp kimseleriz

Heykelleri dikilecek olan kişileriz

On asır önce ya da on beş asır sonra...

Sevdiklerimizin kulaklarına kısa bir son fısıltı

Onlara güven vermek ve korkuyu yok etmek adına

Sonra kontrollerde durup, hala meçhul

Dünyaya söyledik gitmek üzere olduğumuzu

Biri yardım etsin, özlüyorum, biri yardım etsin

Artık özlüyorum...

Aklımla dokunuyorum, bedensizim,

Aklımla dokunuyorum, bedensizim...

Peki şimdi zaman nerede ve kimim ben,

Burada amaçsız bir şekilde süzülürken?

Kimse nerede olduğumuzu bilmiyor şimdi, bizi tam olarak duyamazlar

Burada korku yok.

Böyle bir şey nasıl olur da var olabilir

Yaşamanın ve bilmenin

Ve varoluşun hiç duyulmadığı bir yerde?

Titrek ışıkta kaybolmaya mahkum,

Daha karanlık bir geceye doğru kayboluyoruz,

Yaşayan bir ölümle yok olmaya mahkum, hayatı anti-madde, anti-nefes

Biri yardım etsin, kaybediyorum, biri yardım etsin, kaybediyorum artık

Etrafta insanlar var, dokunacak kimse yok,

Etrafta kimse yok, dokunacak kimse yok.

Şimdi oldukça yalnızım, boş bir zaman diliminin parçasıyım

Burada boşlukta süzülüyorum,

Varoluşun sadece belli belirsiz farkında, belli belirsiz bir farkındalık,

Ben kayıp olanım, korktuğun kişi benim

Ben kayıp olanım

Benim uzaya açılan, ya da olduğum yerde kalan

Ya da hiç var olmamış olan...