Σήμερα πια δεν είσαι εδώ,
και όπως κάθε πρωί,
και όπως κάθε μέρα,
σε σκέφτομαι...
Νιώθω ένα κενό στο δέρμα, τι θα συμβεί;
νιώθω ότι τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Ακούω τα βήματά σου να διατρέχουν τη μοναξιά μου,
νιώθω την αναπνοή σου να φεύγει.
Ήταν αιφνίδιο που σκέφτηκα να μιλήσω
και ένα δάκρυ με έκανε να σωπάσω.
Τι είναι αυτό που απομένει όταν εσύ δεν είσαι (εδώ);
Σε ποιον προστρέχω για αγάπη;
Θέλω να σου πω ότι μου έκανες κακό,
που δεν μπορώ να θυμηθώ
αν θέλω να σε αγαπήσω ή αν θέλω να σε ξεχάσω
Σε σκέφτομαι,
ξύπνια ή κοιμισμένη σε σκέφτομαι,
τα χέρια σου να με χαϊδεύουν.
Σε σκέφτομαι,
κάθε στιγμή της ζωής μου, σε σκέφτομαι,
επειδή είσαι ακόμη, η αγάπη μου.
Τι είναι αυτό που απομένει όταν εσύ δεν είσαι (εδώ);
Σε ποιον προστρέχω για αγάπη;
Θέλω να σου πω ότι μου έκανες κακό,
που δεν μπορώ να θυμηθώ
αν θέλω να σε αγαπήσω ή αν θέλω να σε ξεχάσω
Σε σκέφτομαι,
ξύπνια ή κοιμισμένη σε σκέφτομαι,
τα χέρια σου να με χαϊδεύουν.
Σε σκέφτομαι,
από εκείνο το αντίο, σε σκέφτομαι
που η αγάπη σου δεν βιάζεται, σε σκέφτομαι
επειδή είσαι ακόμη...